Zaburzenia hormonalne – jak mogą wpływać na cerę?

Zacznijmy od wyjaśnienia – co to zaburzenia hormonalne? Mówimy o nich, kiedy w organizmie dochodzi do utraty równowagi w tym obszarze. Dotyczy to stanu, w którym dany hormon wydzielany jest w nadmiarze lub w niedostatecznym stopniu. Zaburzenia gospodarki hormonalnej powodują wahania wagi, nastroju i oczywiście zmiany w kondycji cery.

A jak wygląda zależność między hormonami a skórą? O kondycji cery decydują estrogen i progesteron, czyli hormony żeńskie. To one odpowiadają za młodzieńczy wygląd. Odpowiedni poziom estrogenów utrzymuje nawilżenie skóry, a przy tym pobudza działanie włókien kolagenowo-elastynowych, które zapewniają jej jędrność. Zaś progesteron pobudza do działania gruczoły łojowe. Te produkują sebum, które zabezpiecza skórę przed działaniem czynników zewnętrznych. Jest jeszcze jeden ważny hormon, który wpływa na skórę. To właściwie grupa hormonów (tzw. męskich) – androgenów. Odpowiadają one za grubość naskórka oraz owłosienie. W mniejszym stopniu na skórę oddziałuje melatonina (ochrona komórek i ochrona UV) i hormon wzrostu (gładkość).

Do braku równowagi między hormonami a cerą może dojść na każdym etapie życia. Dzieje się to w okresie dojrzewania, w dorosłości i podczas menopauzy. Wszelkie zaburzenia hormonalne powodują pojawienie się określonych zmian, o których przeczytasz za chwilę.

O związku między zaburzeniami hormonalnymi a cerą można powiedzieć wiele. My skupimy się na najczęstszych objawach skórnych. Jednym z nich jest niewątpliwie trądzik młodzieńczy w okresie dojrzewania. Wówczas w organizmie zachodzą burzliwe zmiany hormonalne, które prowadzą do wzmożonego łojotoku oraz intensywnego złuszczania naskórka, a w efekcie powstania pryszczy. Burza hormonów to również jedna z przyczyn łupieżu w tym czasie. Zazwyczaj z wejściem w dorosłość zmiany znikają. Choć coraz częściej trądzik hormonalny dotyka osoby dorosłe. W tym wypadku zmiany pojawiają się w dolnych częściach twarzy. Za trądzik u dorosłych odpowiada męski hormon o nazwie dihydrotestosteron, który uaktywnia się za sprawą czynników środowiskowych. W każdym wypadku objawy skórne zaburzeń hormonalnych to wypryski wiążące się ze stanem zapalnym oraz łojotok. Wymaga on leczenia farmakologicznego oraz starannie dobranej pielęgnacji. Należy wybierać kosmetyki do oczyszczania twarzy regulujące poziom sebum i łagodzące stany zapalne.

Zupełnie inaczej wyglądają objawy zaburzeń hormonalnych związanych z nadczynnością tarczycy, która wytwarza nadprogramową ilość hormonów. Skóra wówczas staje się bardzo delikatna i często bywa wilgotna od potu, a osobom chorym może towarzyszyć uczucie gorąca. Inny objaw nadczynności to dermografizm, czyli schorzenie zwane uczuleniem na dotyk. W tej chorobie w wyniku potarcia lub ucisku skóry powstają ślady utrzymujące się od kilku minut do nawet kilkunastu godzin. Z kolei w przypadku niedoczynności występuje suchość i świąd, o których wspominamy w dalszej części tekstu.

Zdarza się również, że nadnercza wytwarzają zbyt wiele hormonów. To schorzenie zwane zespołem Cushinga. Objawy skórne zaburzeń hormonalnych w tym wypadku to zaczerwienienie i przesuszenie naskórka. Kiedy nadnercza wytwarzają za mało hormonów, mowa o chorobie Addisona, która objawia się wyjątkowo jasną skórą, na której pojawiają się zmiany pigmentacyjne.

Poważne zaburzenia hormonalne występują w okresie menopauzy, gdy poziom estrogenu i progesteronu gwałtownie spada. To przyczynia się do pogłębienia zmarszczek, utraty jędrności oraz nawilżenia. Warto wówczas stosować kremy przeciwzmarszczkowe stymulujące produkcję kolagenu, którego wówczas ubywa. Świetnie sprawdzi się choćby NIVEA Hyaluron Cellular Filler z boosterem kolagenu oraz kwasem hialuronowym, który przywróci skórze nawilżenie. Raz na jakiś czas dobrze również sięgnąć po specjalne kuracje o intensywnym działaniu, jak np. Skoncentrowana kuracja w ampułce NIVEA Hyaluron Cellular Filler.

Więcej na temat menopauzy przeczytasz tutaj: Menopauza – skutki dla cery. Jak im zapobiegać?

W przypadku zmian hormonalnych na skórze twarzy zleca się wykonanie szeregu badań, które wykazują poziom testosteronu całkowitego, testosteronu wolnego, dehydroepiandrosteronu (DHEA), prolaktyny, hormonów tarczycy, hormonu folikulotropowego, hormonu luteotropowego oraz insuliny. W przypadku, gdy zmiany skórne i zaburzenia hormonalne mogą wiązać się z tarczycą, w pierwszej kolejności wykonuje się badanie TSH, które jest podstawowym narzędziem w rozpoznaniu chorób tego narządu. Sygnałem, że w danym przypadku istnieje związek między zaburzeniami hormonalnymi a skórą, może być nieregularny cykl miesiączkowy.

Świąd towarzyszy wielu chorobom, także tym związanym z hormonami. Zależność między zaburzeniami hormonalnymi a swędzeniem skóry najczęściej wiąże się z niedoczynnością tarczycy. Dochodzi wówczas do niedoboru tyroksyny i trójjodotyroniny w organizmie. Zmiany hormonalne na skórze dotyczą jej mocnego przesuszenia i łuszczenia. Wskutek przesuszenia pojawia się swędzenie, a skóra zyskuje żółtawy odcień. Inny charakterystyczny objaw to tzw. brudne łokcie i kolana powstające w wyniku nadmiernego rogowacenia naskórka. Warto sięgać wówczas po silnie nawilżające kremy do twarzy oraz balsamy do ciała. Związek między swędzeniem skóry a zaburzeniami hormonalnymi zwykle pojawia się około 65. roku życiu lub po leczeniu nadczynności tarczycy.

Każde naruszenie równowagi hormonalnej w organizmie rzutuje na jego kondycję oraz wygląd. Zmiany skórne to tylko jeden z sygnałów, że dzieje się coś niepokojącego. Pamiętaj, że w tym wypadku pielęgnacja skóry to tylko dodatek do odpowiedniego leczenia od wewnątrz.