Budowanie przestrzeni, gdzie każdy czuje się doceniony

Jakie znaczenie ma dla Ciebie kontakt fizyczny z innymi? Uścisk, pocałunek, poklepanie po ramieniu, podanie dłoni?

C: Jest to niezwykle ważne. Z Laurą często się tulimy, całujemy i trzymamy za ręce. Według mnie dotyk jest jak potwierdzenie zaufania. Często też gładzę jej włosy.
L: Haha, no właśnie. Nad tym musisz jeszcze popracować! Zazwyczaj po prostu kładziesz dłoń na mojej głowie.

Od lat pracujesz w ośrodku dla młodych Plexus. Jaką rolę wśród młodzieży odgrywa bliskość?

C: Zdarza się, że odwiedzający nas przyznają, że nie byli przytuleni ani nie doświadczali żadnego rodzaju bliskości przez ponad rok. Jedyny kontakt fizyczny to dla nich uścisk dłoni, kiedy witają się z kimś nowo poznanym. Jeśli je więc uściskamy, nawet na sekundę i nawet, jeśli ktoś poczuje się z tego powodu zakłopotany – tak naprawdę dla nich jest to jak gwiazdka z nieba. Mówiąc generalnie o dotyku: klepnięcie kumpla po ramieniu jako znak, że doceniam jego pracę, bardzo podnosi jego pewność siebie.

Jaką rolę odgrywa dotyk w społeczeństwie duńskim? Myślisz, że zmieniało się to w czasie?

C: Obecnie ogromnym problemem jest brak dotyku wśród wielu młodych ludzi. Dotyk jest konieczny, aby wzmocnić własną wartość. Ja osobiście, jeśli przez długi czas nie doświadczam dotyku ludzkiego, automatycznie wykazuję bardziej introwertyczne zachowania.

Dlaczego uważasz, że dotyk między ludźmi ma tak duże znaczenie?

L: W pewnym sensie przytulenie to potwierdzenie, że jesteś doceniony... Że jesteś „wystarczająco dobry”.
C: Poza tym, to zwyczajnie nas uszczęśliwia. Pokazywanie zainteresowania za pomocą gestów to zupełnie inna forma socjalizacji niż na przykład zwykła rozmowa.

Czy uważasz, że kobiety inaczej zapatrują się na dotyk i dystans fizyczny niż mężczyźni?

C: Dla mnie najważniejsze jest wyrażenie zgody na dotyk. Nie znamy granic tej drugiej osoby. Dlatego zawsze przepraszam, kiedy przypadkowo się o kogoś otrę. W ośrodku Plexus przebywa wiele osób transpłciowych. Dotyk może często być źle zrozumiany. Niektórzy ludzie nie są przyzwyczajeni do dotyku. Nadinterpretowują zwykłe przytulenie. Jeśli jednak nie jesteś przyzwyczajony do ściskania się z osobami przeciwnej płci, skąd masz wiedzieć, jak zareagować?
L: Jako kobieta mogę powiedzieć, że mężczyznom zdarza się mieć inne intencje podczas dotyku fizycznego. Czy zrobił to, bo chce zaciągnąć mnie do łóżka, czy próbował być po prostu przyjacielski? Właściwa interpretacja dotyku może być skomplikowana.

Co możemy zrobić, aby młodzi ludzie nie czuli się tak samotni?

C: Jestem autystykiem. Kiedy byłem nastolatkiem nie potrafiłem zrozumieć nieoczywistych zasad komunikacji. W Danii nie istnieje jakaś etykieta czy protokół zachowywania się w obecności innych osób. Być może powinniśmy szkolić i uczyć młodzież zasad zachowywania się w towarzystwie, w kontekście fizycznym. Ponadto, jako społeczność nie powinniśmy zawsze oczekiwać najgorszego od siebie nawzajem. Czasami, kiedy powiem zwykłe „dzień dobry” do przypadkowej osoby w autobusie, ona nie odpowiada i zerka na mnie jak na dziwoląga. Nie mam jednak zamiaru przestać z powodu kilku spojrzeń spod byka. Może jestem jedyną osobą, która się tego dnia odezwie do tego człowieka? Dla niektórych nawet „dzień dobry” dużo znaczy!
Poprzez inną organizację często spotykam wiele osób bezdomnych, które dorabiają sobie, sprzedając gazety na ulicy. Niektórzy mówią, że wielu przechodniów zwyczajnie ich ignoruje. Zwykłe przywitanie się dałoby tym sprzedawcom poczucie, że są zauważani. Jeśli każdy z nas bardziej zauważałby istnienie drugiego człowieka, świat stałby się lepszym miejscem.