Dotyk miłości

Kiedy 19-letni Jaurez zobaczył 22-letnią Heloisę na głównej ulicy São João del Rey w Brazylii, zakochał się od pierwszego wejrzenia. Para jest w szczęśliwym związku już od 54 lat. Jaki jest ich sekret? I co, jeśli zestarzejemy się nie związując się z nikim na dłuższy czas?

„Mówię do niego Kochanie. I przez to wszyscy inni na niego mówią tak samo.”

Heloisa

Dotyk jako oznaka miłości

Para doczekała się pięcioro dzieci, osiemnaścioro wnucząt i trzynaścioro prawnucząt. Świat się niesłuchanie zmienił przez tych 50 lat. Jednak dla Juareza i Heloisy jedna rzecz od zawsze jest niezmienna: „Zawsze lubiliśmy się przytulać i dotykać. Nie wołam nawet Juareza po imieniu. „Mówię do niego Amor, czyli Kochanie. I przez to wszyscy inni na niego mówią tak samo.” Dla tej pary dotykanie się, przytulanie i pieszczoty są oznakami miłości i bliskości. Mimo, że dla obojga fizyczny kontakt był obcy w latach młodzieńczych. Na przykład, ich rodzice nigdy nie trzymali się za ręce.

„Kontakt fizyczny to nie jest jakaś błahostka. Dlatego powinniśmy przykładać do tego większą wagę.”

Prof. Dr. Martin Grunwald

Psycholog eksperymentalny

Dotyk jako koło ratunkowe

Dlaczego dotyk ma takie znaczenie w związku? Jedyna możliwa odpowiedź: ponieważ wyraża życzliwość. Badania wykazały, że życzliwość daje największe rokowania na stabilne, szczęśliwe małżeństwo. Dzięki życzliwości nasz partner czuje się zaopiekowany, zrozumiany i doceniony – czyli po prostu kochany. Fizyczne zaangażowanie wymaga uwagi i buduje więzy emocjonalne. Zupełnie odwrotnie niż w przypadku zaniedbania, które tworzy dystans między partnerami i może prowadzić do narastającego rozżalenia u osoby czującej się ignorowaną.

Główne znaczenie dotyku

Długotrwałe związki sprzyjają również zdrowiu. I tu także dotyk międzyludzki odgrywa ogromną rolę: obniża ciśnienie tętnicze, zmniejsza poczucie nerwowości, łagodzi choroby związane z nieprawidłowym rytmem serca, niweluje objawy depresji oraz ból.

Dotyk jako środek przeciwbólowy

US-Study about the analgesic effects of social touch, 2016.

Badani mieli zgłosić ból, stosując skalę wartości numerycznych bólu (NPS), od 0 oznaczającego „brak bólu” do 100, co oznaczałoby „najgorszy możliwy do wyobrażenia rodzaj bólu”. Wyniki potwierdziły zmniejszony poziom bólu podczas dotyku partnera w porównaniu z wszystkimi innymi próbami kontrolnymi.

Życie bez dotyku

Niestety starzenie się w szczęśliwym związku, jak Heloisa i Juarez, staje się coraz rzadsze. Osoby między 50. a 69. rokiem życia są najbardziej narażeni na prowadzenie samotnego trybu życia lub w bardzo małych gospodarstwach domowych. Istnieje ku temu wiele powodów: coraz rzadsze przypadki rodzin wielopokoleniowych w ostatnich latach, niższa liczba zawieranych małżeństw oraz coraz wyższa średnia długość życia na świecie. W badaniach NIVEA odkryliśmy, że z całej puli ankietowanych ludzie w wieku 60-69 zgłaszali, że doświadczają mniej dotyku na co dzień niż inne grupy wiekowe. Obejmuje to mniej uścisków, mniej poklepywania po ramieniu podczas rozmowy, mniej okazji do tulenia się. Udowodniono, że niedobory w dotyku prowadzą do wyższego poziomu stresu, nerwowości, depresji, a nawet zmniejszonej odporności. Biorąc pod uwagę ryzyko samotności w parze z innymi problemami zdrowotnymi związanymi z wiekiem, starsi ludzie potrzebują więcej dotyku, a nie mniej, jak ma to miejsce.

„Uczucie samotności powoduje wydzielanie się większych ilości hormonu stresu – kortyzolu. W związku z tym samotność może zmienić cały wzorzec epigenetyczny człowieka.”